Μακρινιτσα

Το «Μπαλκονι του Πηλιου»

Η Μακρινίτσα (ή Μακρυνίτσα) είναι ένας από τους πιο δημοφιλείς προορισμούς του Πηλίου και αυτό δεν είναι τυχαίο. Η πλούσια βλάστηση, η διατήρηση της ιδιαίτερης πηλιορείτικης αρχιτεκτονικής, η πανοραμική θέα προς τον Παγασητικό κόλπο και τον Βόλο και τα πολλά αξιοθέατα του δικαιολογούν τη μεγάλη επισκεψιμότητά του.
Χτισμένος σταδιακά σε μια απότομη δυτική πλαγιά του Πηλίου, ανάμεσα στο Μέγα Ρέμα και το βουνό Σαρακηνός, με τα σπίτια του να φαίνονται σαν να κρέμονται από το βουνό, αυτός ο παραδοσιακός οικισμός βρίσκεται πολύ κοντά στο Βόλο αφού απέχει μόλις 17 χλμ.

Έχει ένδοξο παρελθόν και πλούσια ιστορία.
Η ιστορία του χωριού ξεκινά από τις αρχές του 13ου αιώνα και συγκεκριμένα το 1204, όπως μας πληροφορεί η πινακίδα στην είσοδο του χωριού. Τότε οργανώθηκε γύρω από το μοναστήρι της Θεοτόκου Οξείας Επισκέψεως. Τον 18ο και 19ο αιώνα πέρασε μια περίοδο μεγάλης ακμής σε πολλές περιοχές, ενώ ήταν ένα από τα χωριά που ξεσηκώθηκαν κατά την ελληνική επανάσταση το 1821 και τη Θεσσαλική επανάσταση το 1878.

Από το 1980 έχει κηρυχθεί διατηρητέος οικισμός απόλυτης προστασίας, μαζί με τη Βυζίτσα και τους Πινακάτες. Η χαρακτηριστική πηλιορείτικη αρχιτεκτονική συναντάται και εδώ, αφού όλα τα κτίρια διατηρούν το παραδοσιακό τοπικό χρώμα. Θα μπορούσατε να επισκεφθείτε τις εκκλησίες, να θαυμάσετε τα καλοδιατηρημένα και αναπαλαιωμένα αρχοντικά του (πολλά από τα οποία λειτουργούν πλέον ως ξενώνες) και τους τριώροφους πέτρινους πύργους του, να ανακαλύψετε τα μυστικά λιθόστρωτα δρομάκια, να δροσιστείτε στα σιντριβάνια (υπάρχουν γύρω στα 50) και να περπατήσετε στα γεφύρια στην Λέστιανη, το Λοζίνικο, στο Αλεβίζι και στην Κακονά, που είναι η ψηλότερη συνοικία.
Πολλοί έχουν χαρακτηρίσει τη Μακρινίτσα ως το «Μπαλκόνι του Πηλίου».

Μια βόλτα στην πλατεία του χωριού, το περίφημο «παζάρι», θα σας κάνει να καταλάβετε την αιτία αυτού του χαρακτηρισμού, καθώς από εκεί μπορείτε να θαυμάσετε την πανοραμική θέα στην πόλη του Βόλου και στον Παγασητικό κόλπο. Στην πλατεία θα έχετε επίσης την ευκαιρία να δροσιστείτε κάτω από τη σκιά των αιωνόβιων πλατάνων της και να απολαύσετε τον καφέ ή το γεύμα σας. Εκεί πάνω βρίσκεται και η μαρμάρινη κρήνη «Λιοντάρια» ή «Αθάνατο νερό», έργο του 1809, με τα τρία χάλκινα κεφάλια λιονταριού από όπου αναβλύζει νερό. Αξιοσημείωτη είναι και η μεγάλη τοιχογραφία του γνωστού ζωγράφου Θεόφιλου, με τίτλο «Μάχη στην κρύα βρύση», που σώζεται στον τοίχο του παραδοσιακού καφενείου. Το θέμα της τοιχογραφίας είναι ο αρχηγός των κλεφτών Κατσαντώνης αμέσως μετά τη μάχη στα Τζουμέρκα το 1910.

Το χωριό έχει και μερικές γνωστές εκκλησίες, όπως η εκκλησία του Αγίου Ιωάννη του Προδρόμου το 1792, που βρίσκεται στην κεντρική πλατεία και έχει υπέροχα πέτρινα ανάγλυφα του λαϊκού γλύπτη Θεοδοσίου. Εντυπωσιακή είναι και η εκκλησία της Κοίμησης της Θεοτόκου, το μοναστήρι του Αγίου Γερασίμου και το παρεκκλήσι του Προφήτη Ηλία.